နိမ့္က်ေနဆဲဘ၀မ်ား/ နိမ့်ကျနေဆဲဘဝများ
# နိမ့္က်ေနဆဲဘ၀မ်ား [Zawgyi] ========== By သိုက္စိုးထြန္း ( နတ္ရြာ ) " သိပညာျဖစ္ပြားေအာင္၊ ခ်စ္သားတို ႔သင္ၾကပါ။ မိဘဆရာတို ႔၊ ဖန္ခါခါတပည့္သားကို၊ ေထာင္နားဆန္မျငင္းေအာင္၊ သြင္း ၾကေပရာ။ ေလွေလွာ္ေလွခတ္ ႏွင့္၊ အတတ္ကယ္မဲ့သူမွာ၊ ၀န္ထမ္းသာျဖစ္ ၿမဲ။ ပညာရွင္ျဖစ္ေပက၊ လူ ႕ျပည္မွာပူေဇာ္လို႔၊ ဇမ ၺဴေပၚဂုဏ္ထင္ပလိမ့္မယ္၊ မိုးလထက္ကဲ။ " စဥ့္ပါဆရာေတာ္ ႀကီးရဲ့ ဒီကဗ်ာေလးကို ငယ္ငယ္တုန္းကသင္ရေတာ့ ဘာရယ္လို ႔ သိပ္မေတြးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာေတြရေအာင္သင္ရမယ္လို ႔ပဲ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ နည္းနည္းေလး အရြယ္ရလာလို ႔ ၀န္ထမ္းဘ၀လည္းေရာက္လာေရာ အတတ္ကယ္မဲ့သူမွာ ၀န္ထမ္းသာျဖစ္ ၿမဲဆိုတဲ့အပိုဒ္ေလးအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိျပန္တယ္။ ဘယ့္ ႏွယ္၊ အတတ္ပညာမဲ့သူက ၀န္ထမ္းျဖစ္ရမယ္ရယ္လို ႔ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ အတတ္ပညာရွိမွ ၀န္ထမ္းျဖစ္ရမွာမဟုတ္ဘူးလားဆိုတာမ်ိ ဳးကိုလည္း ျပန္လွန္ေခ်ပလိုတဲ့အေတြးေတြ၀င္မိတယ္။ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို ႔လြယ္သလားဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့မလြယ္ပါဘူး။ ၀န္ထမ္းျဖစ္လိုသူေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြရွိပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ အတတ္ပညာအေနနဲ ႔